معنی اندامی در پرندگان

سنگدان

اثری از دافنه دوموریه

مرغان

طیور

اندامی. [اَ] (ص نسبی، اِ) جامه ٔ خوش اسلوب که بر بدن چست و درست و راست آید. (غیاث اللغات) (آنندراج).

خوش اندامی. [خوَش ْ / خُش ْ اَ] (حامص مرکب) تناسب قامت. خوش هیکلی. خوش اندازگی.

نابه اندامی. [ب ِ اَ] (حامص مرکب) ناموزونی. عدم تناسب.

(اسم) جمع پرنده رده بزرگی از شاخه ذی فقاران که خون گرمند و بدنشان دارای حرارت ثابتی است و اندامهای جلو آنها بعلت پرواز در هوا بصورت بال در آمده و بدنشان نیز پوشیده از پر میباشد. بر روی استخوان قص آنها تیغه ای عمودی بنام برشه قرار دارد که عضلات پرواز بان ملصق میباشد باستثنای معدودی از پرندگان که دارای دو سریع میباشند و پرواز نمیکنند (شتر مرغ جزو این دسته است) . استخوانهای پرندگان معمولا مجوف و توخالی و دارای حفره های هوایی برای سبک کردن وزن آنها در موقع پرواز میباشد. گردن پرندگان دارای تعداد زیادی مهره است. بهمین مناسبت طول نسبه کافی دارد و ضمنا بخوبی باطراف قابل چرخش است. قلب پرندگان دارای چهار حفره است و شریان آئورت پس از خروج از بطن چپ بطرف راست بر گشته در امتداد بدن ادامه مییابد (بر عکس پستانداران) . غذای پرندگان در تیره های مختلف آنها فرق میکند: عده ای گوشتخوارند و عده ای علف خوار و عده ای دانه خوار و از دانه حبوبات تغذیه میکنند و عده ای هم بر حسب فصول مختلف غذایشان فرق میکند طیور.

دارای قامت و اعضای متناسب بودن.

کیفیت گل اندام نازک بدنی.

اعضا ی لطیف و ظریف داشتن.

نعمه

Anmut (f), Gnade (f), Grazie (f)

(پَ رَ دِ) (اِ.) جِ پرنده، رده بزرگی از شاخه ذی فقاران که خون گرمند و بدنشان دارای حرارت ثابتی است و اندام های جلو آن ها به علت پرواز در هوا به صورت بال درآمده و بدنشان نیز پوشیده از پر می باشد، طیور.

سیسلالنگ، (دم جنبانک)، تِنِجگ (سسک)، سیسلالنگو، چغوت دُربونو (نوعی سسک)، زاغ بور، کِلاجَک (کلاغ زاغی) گوشتینو (جوجه پرندگان قبل از پر در آوردن)

637